วันนี้ ผมโชคดีเป็นพิเศษ
มีโอกาสได้คุย...

วันนี้ ผมโชคดีเป็นพิเศษ
มีโอกาสได้คุยเรื่องชีวิตกับคนที่ผมนับถือมากคนหนึ่ง
เป็นครั้งที่สอง
ครั้งแรกเมื่อ 13 ปีก่อน ตอนเขากำลังจะเกษียณอายุราชการ
วันนี้ เขามีอายุ 73 ปี ครับ

เขาดูแข็งแรง สดชื่น มีพลัง
ยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลาที่เราคุยกัน
ผมถามเขาถึงประสบการณ์ของคนวัยนี้
ขอคัดมา 4 ประเด็น เล่าสู่กันฟัง นะครับ

สิ่งแรกที่เขาพูดถึง คือ ต้องทำงาน
เพราะงานคือสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกมีคุณค่า
ถ้าไม่มีงาน อาจทำให้เราไม่รู้จะอยู่ไปทำไม
แต่ควรเป็นงานที่เหมาะกับวัย

เรื่องที่สอง เขาพูดถึงการเลี้ยงลูก
"การเลี้ยงลูกเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง"
ลูกแต่ละคน นิสัยไม่เหมือนกัน
พ่อแม่จึงปฏิบัติกับลูกแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แต่ความรักคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ลูกจะดื้อแค่ไหนก็ตาม เราเอาชนะได้ด้วยความรัก
เขายังเติมอีกด้วยว่า "หมาก็เหมือนกัน"

เรื่องที่สาม ผมเปิดประเด็นถามเขา
เงินบำนาญรายเดือนที่ได้จากราชการ
เพียงพอหรือไม่
"ถ้าอยู่อย่างเรียบง่าย ก็พอใช้
แต่ถ้ามีรายได้เสริม ก็จะอยู่ได้สบายขึ้น"

เรื่องสุดท้าย ผมถามเรื่องการปฏิบัติธรรม
เขาตอบว่า เขาไม่ได้ปฏิบัติธรรม
แต่เคยไปกราบท่านพุทธทาสและ
ถามถึงเรื่องที่ติดค้างใจ
สมัยที่เขาเป็นแพทย์ใหม่ๆ เขาจำเป็นต้อง "ตัดคอเด็ก"
ที่ติดคาอยู่ระหว่างคลอด
เพื่อให้คู่แฝดและแม่รอดชีวิต
เนื่องจากเด็กสองคนหัวติดล๊อคกันเอง
ทำให้คลอดไม่ได้ ถ้าปล่อยทิ้งไว้จะเสียชีวิตหมดทั้งสามคน
เขายังจำภาพนั้นได้ติดตา

ท่านพุทธทาสตอบว่า
ที่ทำไป เหมือนชาวนาไถคราดเพื่อทำนา
แล้วไปถูกไส้เดือนตาย โดยไม่ได้ตั้งใจ
เขารู้สึกเหมือนได้หลุดจากสิ่งที่ติดค้างใจมานาน

แม้เขาจะบอกว่า ไม่ได้ศึกษาหรือปฏิบัติธรรมโดยตรง
แต่สิ่งที่เขาพูดในช่วงที่ผมทำงานกับเขา
มักมีธรรมะแฝงอยู่เสมอ
เป็นการพูดจากใจ

อยากรู้ไหมครับ ว่าเขาคือใคร
เขาคืออดีตปลัดกระทรวงสาธารณสุข
คนที่ผมเคยเล่าให้ฟังก่อนหน้านี้ไงละครับ

---